Monday 10 June 2013

Bioshock Infinite Review







Bioshock Infinite Review






“Το πιο σημαντικό παιχνίδι της γενιάς μας” , “ Ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών”. Με αυτά τα λόγια περιέγραψαν το Bioshock infinite οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους του χώρου και ,εάν είστε και εσείς αυτής της άποψης, πιθανά να πρέπει να κλείσετε αυτό το review και να ασχοληθείτε με κάτι άλλο καθώς η δικιά μου άποψη διαφέρει αρκετά από αυτή ( τι περίεργο ε; )


Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως: Στο παιχνίδι αναλαμβάνετε τον ρόλο του Booker DeWitt ,τον οποίον προσέλαβαν για να σώσει ένα κορίτσι και με αυτόν τον τρόπο να ξεπληρώσει το χρέος του και κάπου εδώ θα σταματήσω να μιλάω για την ιστορία γιατί είναι σημαντικό να τη βιώσετε και να την κατανοήσετε μόνοι σας. Ένα πράγμα θα πω μόνο: πρόκειται για ένα από τα καλύτερα σενάρια που έχω δει ΠΟΤΕ σε παιχνίδι. Θα σας καθηλώσει από την αρχή μέχρι το τέλος. Και μιλώντας για το τέλος, επιτέλους ένα παιχνίδι του οποίου το φινάλε είναι αντάξιο της ιστορίας του (εσάς κοιτάω Mass Effect).



Εξίσου πανέμορφα είναι τα γραφικά του παιχνιδιού. Η Columbia (η πόλη στην οποία διαδραματίζεται το παιχνίδι η οποία είναι … ιπτάμενη ) είναι τόσο όμορφη που θα φτάσετε στο σημείο να καταριέστε το γεγονός ότι δεν είναι αληθινή και δεν μπορείτε να μετακομίσετε εκει. Δεν είναι τόσο ρεαλιστικά (πως θα μπορούσαν εξάλλου όταν μιλάμε για μια πόλη η οποία αιωρείται πάνω από τα σύννεφα), έχουν μια αίσθηση καρτούν αλλά δεν παύουν να είναι εκπληκτικά, ιδιαίτερα στο pc. Εξίσου εξαιρετικό είναι το voice acting καθώς και η μουσική του παιχνιδιού (ιδιαίτερα αν σας αρέσουν παλιές μπαλάντες και ροκ θα το καταευχαριστηθείτε)



Αν λοιπών το review σταματούσε εδώ το παιχνίδι θα άξιζε απόλυτα αυτά που έχουν πει οι περισσότεροι reviewers και θα μιλούσαμε όντως για ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών ΑΛΛΑ...

...Αλλά δυστυχώς κάπου εδώ πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για το gameplay , το οποίο αν χρειαζόταν να το περιγράψω μα μία λέξη αυτή θα ήταν … meh. Πρόκειται για ένα απλό, κλασσικό First Person shooter, που αν και δεν έχει κάποιο σφάλμα, απλά δεν είναι αρκετά ενδιαφέρων και ,δυστυχώς, κάθε μάχη που θα δώσετε φαντάζει ως filler μέχρι την επόμενη σκηνή της εκπληκτικής ιστορίας (σας έχω πει μέχρι τώρα ότι η ιστορία είναι εξαιρετική;;). Στο Bioshock infinite μπορείτε να κουβαλάτε μέχρι 2 όπλα, τα οποία τα κρατάτε στο ένα χέρι και 2 μαγικές δυνάμεις (vigors) τις οποίες τις έχετε στο άλλο. Και ενώ υπάρχει μια μεγάλη γκάμα επιλογής και όπλων αλλά και μαγικών δυνάμεων το γεγονός ότι τα όπλα μπορείτε να τα πάρετε μόνο από αντιπάλους και από πουθενά αλλού πρακτικά σας αναγκάζει να βρείτε τα 2 καλύτερα όπλα του παιχνιδιού και να μείνετε με αυτά καθ όλη τη διάρκειά του. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τις δυνάμεις. Ενώ υπάρχουν αρκετές μόνο 2 ή 3 από αυτές είναι χρήσιμες και είναι πολύ πιθανό να διαλέξετε σχετικά νωρίς ποιες σας αρέσουν και να μείνετε με αυτές σε όλο το παιχνίδι. Ο εξοπλισμός τον οποίο θα συλλέγετε για τον χαρακτήρα σας (καπέλα κλπ) είναι σχεδόν παντελώς άχρηστος και δεν θα αλλάξει την εμπειρία του παιχνιδιού καθόλου. Υπάρχει μια ικανοποιητική γκάμα αντιπάλων που θα αντιμετωπίσετε ( οι αγαπημένοι μου είναι οι τεράστιοι ρομπότ George Washington) και είναι προγραμματισμένοι να έχουν κάποια δυσκολία, αλλά δεδομένου του ότι όταν πεθάνετε, γυρνάτε στη ζωη κατευθείαν, και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο κόστος , καθιστούν το παιχνίδι , όπως εξάλλου και το αρχικό Bioshock, εξαιρετικά εύκολο. Το μοναδικό λαμπρό σημείο του gameplay είναι οι skylines ,οι γραμμές δηλαδή οι οποίες ενώνουν το ένα ιπτάμενο κτήριο με το άλλο και μπορόυν να χρησιμοποιηθούν στη μάχη δίνοντάς της μια νέα πνοή. Το χειρότερο σφάλμα ,όμως, του gameplay είναι πως , κατά την άποψη μου πάντα … αφαιρεί κάτι από τη γενική ιστορία και την ατμόσφαιρα του Bioshock infinite. Για να το εξηγήσω πρέπει πρώτα να σας πω ότι ο Booker έχει ένα κάπως... αιματοβαμμένο παρελθόν από το οποίο και προσπαθεί να εξιλεωθεί. Και΄πως το κάνει αυτό ρωτάτε; Μα είναι απλό... ΣΚΟΤΩΝΩΝΤΑΣ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΒΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ. Και όχι σκοτώνοντας απλά αλλά ξεριζώνοντας καρδιές και σπάζοντας κεφάλια. (Βλέπετε τι λέω όταν λέω ότι δεν κολλάει με την όλη ατμόσφαιρα;)



Τελικές σκέψεις... Τα 2 ττρίτα του παιχνιδιού είναι απίστευτα... το τρίτο όμως δείχνει εκτός τόπου και χρόνου. Και δυστυχώς το “κακό” τρίτο είναι εκείνο που έχει τον άχαρο ρόλο να σας κρατήσει κολλημένο με το παιχνίδι. Στην ουσία μπορείτε να έχετε την ίδια ευχαρίστηση (αν όχι παραπάνω) με το να δείτε κάποιο playthrough του Bioshock infinite. Αξίζει να το αγοράσετε; τώρα που έχει πέσει η τιμή του ναι αλλά δυστυχώς δεν μπορώ ως τελική βαθμολογία να του βάλω πάνω από 7.5. Αν μόνο αντί για FPS είχαν επιλέξει κάτι άλλο , όπως RPG ή Adventure το παιχνίδι θα ήταν όντως θρυλικό...

Εάν σας άρεσε το review μας μην ξεχάσετε να του κάνετε ένα like και ίσως μια κοινοποιησούλα; και μην διστάσετε να μας αφήσετε κάποιο σχόλιο για το τι θα θέλατε να διορθώσουμε ή τι άλλο θα θέλατε να δείτε από εμάς (και συγγνώμη για τη μεγάλη καθυστέρηση μεταξύ reviews αλλά δυστυχώς συνέβη... η ζωη, υποσχόμεθα να ανακάμψουμε)